Terugkijken op je eigen geschiedenis, want eigenlijk maakt dat wat je nu bent. Je komt tenslotte ergens vandaan? En je maakt in je leven heel veel mee. en door al dat ben je wat je nu bent. Waar je nu staat.
Voor mij valt dat moment van terugdenken tegenwoordig vaak in oktober. De maand dat wij gingen trouwen, de maand waarin jij je verjaardag viert. Deze twee dagen vallen binnen een week van elkaar, dus het is dan natuurlijk voor mij de tijd dat in mij van alles en nog wat vecht om een plek in mijn gedachten.
Aan de ene kant onze herinneringen. De leuke dingen die we hebben gedaan. De mooie (en ook minder mooie) momenten die we in ons leven hebben meegemaakt. Natuurlijk ons leven op Bonaire waar we allebei gelukkig waren. De tijd in Groningen, wonen "op 't Hooge laand". De vakanties overal en nergens. Drankjes in de tuin, avonden met vrienden en goede familie.
Daarnaast komen dan ook af en toe de what if momenten. Van die dingen waar je niks aan hebt, die je emotie en je rust, je dagelijkse gang van zaken onnoemelijk verstoren. Je kunt er niks mee. wat als ... is als kijken in de felle zon. Je ziet niks. Het verstoord je zicht, je ritme.Je dagen worden alleen maar somber. Toch ontkom je er op één of andere manier niet aan. Aan de ene kant wil je dan alleen zijn, aan de andere kant wil je een geliefde aan je zij. Iemand die je bijstaat, die je begrijpt (mij begrijpen?) Die ziet hoe je je voelt en je nieuwe liefde wil en kan geven. Want alleen dan wordt What if een positieve gedachte.
Dan komt daarmee dus ook dat moment van toekomst, want juist daar gaat het toch om? geen verleden zonder toekomst. Waar wil ik nu heen? Wie wil verder met mij op reis.
Wat een momenten om te overdenken. Wat een wisseling van de wacht in mijn hoofd. Het verleden, daarmee heb ik vrede. De what if's, vergeet die. Die toekomst, benieuwd wat die brengt.
Ondertussen neem ik er nog één...
